هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و رنج‌های ناشی از دوری معشوق سخن می‌گوید. او با وجود درد فراق، به عشق خود پایبند است و به وعدهٔ وصل امیدوار. همچنین، اشاره‌ای به شناخت ارزش واقعی عشق توسط اهل دل دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۱۶

عشق می گفت از کَرَم های حبیب
غم نصیب تست گفتم یا نصیب

ما به داغ سینه سوز خود خوشیم
تو مبر دردِ سرِ خویش ای طبیب

غم نباشد هیچ از این دوری اگر
وعدهٔ وصل تو باشد عنقریب

گر بپرسی از غریبان دور نیست
نبود از اصل کرم اینها غریب

با رخت دارد خیالی الفتی
قدر گل نیکو شناسد عندلیب
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.