هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و تأثیر شگفت‌انگیز او را بر عاشق و جهان اطراف توصیف می‌کند. از چشمان معشوق، زیبایی او، و تأثیر غمزه‌هایش بر دل عاشق صحبت می‌شود. همچنین، از احساسات شدید عاشق مانند خجالت آفتاب در مقابل زیبایی معشوق و خرابی خانه‌ی مردم از باران اشک‌هایش یاد می‌شود.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند غم و اندوه ناشی از عشق نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۷

ما به چشمت عشق می بازیم و او در عین خواب
بر رخت حق نظر داریم و می پوشد نقاب

صورتت هرجا که ظاهر می کند فتوایِ حسن
می نویسد مفتیِ پیر خرد صحّ الجواب

گر ز شام زلف بنماید مه رویت جمال
در زمین خواهد فرو رفت از خجالت آفتاب

دل نهان کردی ز مردم زخم تیر غمزه ات
گر نیفکندی سرشک من سپر بر روی آب

چشم گریان خیالی صد خلل دارد ز اشک
می شود آری ز باران خانهٔ مردم خراب
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.