زلف تو را که شامِ پریشانی من است
صبح است عارض تو که در پشت دامن است

سرو سهی که داشت هواهای سرکشی
امروز پیش آن قد و بالا فروتن است

پیوسته چشم شوخ تو ز آن است سر گران
کش دم به دم ز تیغ تو خونی به گردن است

ای مه چه لاف می زنی از حسن بی حساب
پیش جمال یار حساب تو روشن است

کمتر ز کس نه ایم از آن دم که گفته ای
در پیش مردمان که خیالی سگ من است

«خیالی بخارایی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir