هوش مصنوعی:
این متن به زیبایی گذرا بودن زندگی و جدایی از یاران و همراهان می‌پردازد. شاعر افسوس می‌خورد که رهروان راه حق یکی پس از دیگری از نظر ناپدید شده‌اند و با سبکباری به سفر آخرت رفته‌اند. آن‌ها با ایثار و فداکاری در راه رضای خدا قدم گذاشتند و وقتی فرمان الهی رسید، همگی به سوی او شتافتند. در ادامه، شاعر به ناپایداری دنیا و حسرت‌های آن اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که در نهایت، تنها عجز و ناتوانی در برابر تقدیر الهی باقی می‌ماند. او مخاطب را از دلبستگی به دنیا برحذر می‌دارد و یادآور می‌شود که همراهان از راهی دیگر رفته‌اند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، لحن حزن‌انگیز و موضوعات مرتبط با مرگ و گذر زمان ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۱۰۳
افسوس که ره بینان یک یک ز نظر رفتند
وز راه سبکباری با هم به سفر رفتند
پای از سر و جان بر کف در راه رضا بودند
از یار چو فرمان شد مجموع به سر رفتند
همراه طلب کایشان از دولت همراهی
در بادیهٔ حیرت ایمن ز خطر رفتند
بودند به صد عشرت در قصر جهان عمری
و آخر دل پر حسرت زاین خانه به در رفتند
بر اهل نظر کاری جز عجز نشد معلوم
در کارگه عزّت هرچند که در رفتند
از راه جهانداری برتاب خیالی روی
ز آن روی که همراهان از راه دگر رفتند
وز راه سبکباری با هم به سفر رفتند
پای از سر و جان بر کف در راه رضا بودند
از یار چو فرمان شد مجموع به سر رفتند
همراه طلب کایشان از دولت همراهی
در بادیهٔ حیرت ایمن ز خطر رفتند
بودند به صد عشرت در قصر جهان عمری
و آخر دل پر حسرت زاین خانه به در رفتند
بر اهل نظر کاری جز عجز نشد معلوم
در کارگه عزّت هرچند که در رفتند
از راه جهانداری برتاب خیالی روی
ز آن روی که همراهان از راه دگر رفتند
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
