ای لبت کام دل بی سروسامانی چند
کاکلت حلقهٔ سودای پریشانی چند

کوکب سعدی و منظور سبک روحانی
قدر وصل تو چه دانند گران جانی چند

لذّت شربت دیدار نکو می داند
هرکه گشته ست اسیر غم هجرانی چند

مردمی می کند آن غمزه و در عین بلاست
کافر چشم تو برقصد مسلمانی چند

تا خیالی به خیال تو سخن پرداز است
می برد شعر تَرش آب سخندانی چند