۱۴۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۳

باد از هوای کوی تو پیغام می دهد
جان را به بوی وصل تو آرام می دهد

یارب چه دولت است که هر شب سگت مرا
بعد از دعای جان تو دشنام می دهد

خوش بوست عود لیک به دور خطت خطاست
هرکس که دل به نکهت آن خام می دهد

آن نیست جم که دور به زیر نگین اوست
جم ساقیی ست کاو به کسی جام می دهد

گر تحفهٔ غمت به خیالی رسد ز شوق
اوّل به مژده حاصل ایّام می دهد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.