خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد
ندامت از ستم و توبه از جفا بخشد

تو را ز حُسن و ملاحت هر آنچه باید هست
ولی طریقهٔ مهر و وفا خدا بخشد

کرامتی به از این نیست زاهدا که کریم
مرا نیاز و تو را توبه از ریا بخشد

ز جور و کین تو باشد که ای رقیب مرا
خدای صبر دهد یا تو را حیا بخشد

امید و بیم خیالی از این دو بیرون نیست
که عشق او کُشدش از فراق یا بخشد