هوش مصنوعی:
این متن از مولانا یا شاعر دیگری است که به موضوعات عرفانی و اخلاقی می‌پردازد. در آن، شاعر از رهایی از ظواهر و رسیدن به معانی عمیق سخن می‌گوید، از عیب‌جویی دیگران انتقاد می‌کند و به جای نصیحت‌های بی‌ثمر، توصیه به شادی و لذت‌های معنوی می‌نماید. همچنین، تأکید دارد که پندهای خیالی ارزشی ندارند مگر برای کسانی که گوش شنوا دارند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، ممکن است برخی از اصطلاحات و اشارات عرفانی برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۲۷۷
دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش
دلقِ صورت کرد رهن می فروش
عیب خرقه گفتن از نامردمی ست
دولت رندی که باشد عیب پوش
باز از جوش می و غوغای چنگ
سر خوشان را تازه شد جوش و خروش
ناصحا چند از نصیحت بعد از این
دم ز وصف گلرخان زن یا خموش
سر به سر پند خیالی گوهر است
لیک آن بدخو نمی گیرد به گوش
دلقِ صورت کرد رهن می فروش
عیب خرقه گفتن از نامردمی ست
دولت رندی که باشد عیب پوش
باز از جوش می و غوغای چنگ
سر خوشان را تازه شد جوش و خروش
ناصحا چند از نصیحت بعد از این
دم ز وصف گلرخان زن یا خموش
سر به سر پند خیالی گوهر است
لیک آن بدخو نمی گیرد به گوش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
