هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند عشق، صبر، ندامت، و رندی می‌پردازد. شاعر از دل می‌خواهد که در کارها ابتدا به عاقبت آن فکر کند تا پشیمان نشود. همچنین، اشاره می‌کند که کسانی که با تو لحظاتی خوش داشته‌اند، دیگر از سختی‌های روزگار نمی‌هراسند. در نهایت، تأکید دارد که تا زمانی که نام فردی در جهان باقی است، رندی او نیز زنده می‌ماند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم مانند «رندی» و «جفا» ممکن است برای کودکان نامفهوم یا نامناسب باشد.

شمارهٔ ۲۷۹

گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش
مرغ دل جان نتواند که برد از دامش

هرکه خواهد که به کامی رسد از نخل بتان
صبر باید به جفایی که رسد تا کامش

ای دل آغاز به کاری که کنی روز نخست
سعی آن کن که ندامت نبری انجامش

با تو هرکس که دمی خوش گذراند، دیگر
چه غم از محنت دهر و ستم ایّامش

تا به نام تو خیالی قدحی درنکشد
نرود در همه آفاق به رندی نامش
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.