با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من
هردم گل وفایش می روید از گِل من

فردا که در حسابی آید حصول هرکس
جز رنج و غصّه نبوَد از عشق حاصل من

از سرّ غیب عمری جستم نشان و آخر
در نقطهٔ دهانش حل گشت مشکل من

گفتم که بر دل من چندین جفا مکن، گفت
چندین مگوی آخر من دانم و دل من

آن لحظه با خیالی مقصود رخ نماید
کآیینهٔ جمالش باشد مقابل من