دلا چو روی به اقبال مقبلی داری
به ترک صحبت جان گیر اگر دلی داری

گمان مبر که از این جست و جویِ بیحاصل
به غیر محنت و اندیشه حاصلی داری

ترحّمی بکن ای آشنای وادی عشق
که من غیریقم و تو رو به ساحلی داری

طواف کعبهٔ جانها تو را رسد ای مه
که شبروی و به هر کوی منزلی داری

گذر ز عبقهٔ هستی خیالیا ورنه
به هوش باش که در راه مشکلی داری