هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از عناصر طبیعت مانند خورشید، ماه، و گل‌ها برای بیان احساسات عمیق و تمثیل‌های زیبا استفاده می‌کند. شاعر از عشق، زیبایی، و تأثیرات آن بر قلب‌ها سخن می‌گوید و گاه به مفاهیمی مانند بخشش و توجه به نیازمندان نیز اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، برخی از تمثیل‌ها و اشارات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۱۱۲

گر آفتاب فلک پرده از سحاب گرفت
بچهره ماه من از مشک تر نقاب گرفت

گرفت ساقی مستان بدست ساغر و گفت
که ماه چارده بر دست آفتاب گرفت

مکن دریغ زکوة رحت زمسکینان
کنون که دولت حسنت بتا نصاب گرفت

پی عمارت دلها تفقدی باید
چرا که غمزه تو ملک بی حساب گرفت

نمانده گردن دیگر که در کمند آری
از آن زمانه تو را مالک الرقاب گرفت

چو خوی فشاند زرخساره باغبان گفتا
که بی حرارت آتش زگل گلاب گرفت

به هجر و وصل تو هر یک رقیب آشفته
سمندر آتش و ماهی وطن در آب گرفت
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.