هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، به زیبایی‌ها و فتنه‌انگیزی معشوق اشاره دارد و از عشق بی‌پاسخ، رنج‌های عاشق و بی‌تفاوتی معشوق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند چشمان فتنه‌انگیز، زلف دلاویز و غمزه‌های چالاک، احساسات خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عاشقانه پیچیده و استفاده از استعاره‌های ادبی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عشق بی‌پاسخ و رنج عاشقانه نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۴۵

چه خونها ریختی ساقی زچشم فتنه انگیزت
چه دلها در کمند افکنده زلفین دلاویزت

زخفتان بگذرانی تیر غمزه با چه چالاکی
که روئین تن سپر افکنده پیش ترک خونریزت

زمین را ایمنی از فتنه آخر زمان بودی
چو بخت من نخفتی گردو چشم فتنه انگیزت

برآمیزی بلب نام رقیب و نقل می بخشی
حذر از لعل می آلود وقند زهر آمیزت

چه شیرینی خدا را ای شکر گفتار کز شورت
بود در بیستون عشق صد فرهاد و پرویزت

تو اندر خواب نوشینی و خارت خفته در بستر
چرا ای گل نیندیشی زمرغان سحر خیزت

نمی پرهیزی آشفته از این سودای بیحاصل
که سوزد عشق عالم سوز آخر زهد پرهیزت
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.