هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که زیبایی‌های طبیعت و معشوق را با مفاهیم معنوی و عرفانی مانند وصال یار و عشق الهی ترکیب میکند. شاعر از عناصری مانند ماه، گل، باغ، و معشوق برای بیان احساسات خود استفاده میکند و در نهایت، عشق زمینی را به عشق الهی پیوند می‌زند.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۹۹
خوش سروناز و آن قد دلجوی خوشتر است
با ماهتاب ماه سخن گوی خوشتر است
خوش شاهدیست جام بکف گل بطرف باغ
ساغر بدست شاهد گلبوی خوشتر است
خوش جلوه میکند بلب جو بنفشه زار
بر طرف گل بنفشه خودروی خوشتر است
خوش نعمتی است دولت رفته فتد بدست
اما وصال یار وفا جوی خوشتر است
جوشن خوشست بهر مجاهد برزمگاه
خفتان ززلف یار زره موی خوشتر است
زاهد تو و بهشت و من و درگه مغان
ما را هوای دلکش آن کوی خوشتر است
آشفته پا نهاد بطوف شه نجف
با سر براه کعبه تکاپوی خوشتر است
با ماهتاب ماه سخن گوی خوشتر است
خوش شاهدیست جام بکف گل بطرف باغ
ساغر بدست شاهد گلبوی خوشتر است
خوش جلوه میکند بلب جو بنفشه زار
بر طرف گل بنفشه خودروی خوشتر است
خوش نعمتی است دولت رفته فتد بدست
اما وصال یار وفا جوی خوشتر است
جوشن خوشست بهر مجاهد برزمگاه
خفتان ززلف یار زره موی خوشتر است
زاهد تو و بهشت و من و درگه مغان
ما را هوای دلکش آن کوی خوشتر است
آشفته پا نهاد بطوف شه نجف
با سر براه کعبه تکاپوی خوشتر است
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
