هوش مصنوعی:
این متن عرفانی به موضوع عشق الهی و فنا در معشوق حقیقی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که در مسیر عشق، جز نیاز و اخلاص چیزی ارزش ندارد و عاشقان حقیقی به ظواهر دنیوی مانند کعبه و نماز ظاهری پایبند نیستند. همچنین به مقایسه عشق الهی با غرایز طبیعی مانند خوراک و خواب پرداخته و عشق را تنها عامل تمایز انسان از حیوان می‌داند.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین دشوار می‌باشد. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۳۰۲
اندر حریم حسن بتان غیر ناز نیست
در کیش عشق هم صنما جز نیاز نیست
پروردگان نعمت عشق اند این گروه
عشاق را بکعبه ظاهر نماز نیست
گفتی میا که سوزمت از پرتوی چو شمع
پروانه را زدادن جان احتراز نیست
در خورد و خواب آدم و حیوان مشار کند
جز عشق در میان سبب امتیاز نیست
از کشف سر شد ار سر منصور زیب دار
چون او کسی بر اهل نظر سرفراز نیست
در کیش عشق هم صنما جز نیاز نیست
پروردگان نعمت عشق اند این گروه
عشاق را بکعبه ظاهر نماز نیست
گفتی میا که سوزمت از پرتوی چو شمع
پروانه را زدادن جان احتراز نیست
در خورد و خواب آدم و حیوان مشار کند
جز عشق در میان سبب امتیاز نیست
از کشف سر شد ار سر منصور زیب دار
چون او کسی بر اهل نظر سرفراز نیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
