هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، بیانگر عشق عمیق و یکتاپرستی شاعر است که در آن همه چیز را در پرتو عشق به معشوق و اهل بیت می‌بیند. شاعر از عشق به معشوق، اهل بیت و علی(ع) سخن می‌گوید و هرگونه یاد و ذکر دیگر را نفی می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی از اشارات تاریخی و مذهبی ممکن است نیاز به پیش‌زمینه‌ی فکری داشته باشد.

شمارهٔ ۳۰۳

در گوش بجز عشق توام زمزمه ای نیست
در سر بجز از شور توام همهمه ای نیست

در دیر و حرم مطرب و مؤذن همه در ذکر
جز یاد تو هر جا شنوم زمزمه ای نیست

از صدر ازل هر چه بگفتند و بگویند
از دفتر حسن تو بجز شر زمه ای نیست

از سلمی و شیرین و زلیلا و زعذرا
مقصود یکی بوده و باشد همه ای نیست

ای شیخ جهانی زتو فردا بتظلم
بر ما بجز از خون رزان مظلمه ای نیست

ای خواجه چه نازی زحشم یا خدم خویش
آسوده کسی کش گله ای و رمه ای نیست

آشفته بود از شب هجر تو مشوش
از روز حسابش بدرون واهمه ای نیست

من خود زسگان در شاهنشه طوسم
اعمال بجز حب بنی فاطمه ای نیست

مائیم وولای تو و بیزاری از اغیار
جز محکمه حیدر هم محکمه ای نیست

در اول و آخر زعلی گوی و زقائم
عنوان بجز از آن و جز این خاتمه ای نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.