هوش مصنوعی: این متن شعری از حافظ است که به توصیف صحنه‌های بزم و شادی می‌پردازد. در آن از مفاهیمی مانند می‌نوشی، رقص، نغمه‌سرایی و انتقاد از زاهدها استفاده شده است. همچنین، اشاراتی به مفاهیم عرفانی و اسلامی نیز دارد.
رده سنی: 16+ این متن شامل مفاهیم عرفانی و انتقادی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره به مصرف شراب (به عنوان نماد عرفانی) ممکن است نیاز به توضیح داشته باشد تا سوءبرداشت نشود.

شمارهٔ ۳۹۶

مغبچگان گرد مغان صف زنید
نغمه سرائید و بکف دف زنید

زاهد اگر لشکر زهد آورد
با سپه غمزه بر آن صف زنید

برهمنان را بچلیپا کشید
هم ره اسلام بمصحف زنید

خشکی تریاک سرم خیره کرد
آتش تر ساغر قرقف زنید

تکیه بر این قصر مقرنس دهید
پای بر این کاخ مسقف زنید

ساغر باده زکف ساده گان
می زکف ترک مزلف زنید

تا که بشوئی زکثافت دهان
جامی از آن آب ملطف زنید

تا چو خضر عمر مضاعف کنید
نوبت من دور مضاعف زنید

گر ندهد ساقی میخانه می
شکوه او بر در آصف زنید

تا بدهد خلعت آشفته را
تهنیت خلعت او دف زنید

عید همایون زقفا میرسد
تهنیت صاحب رفرف زنید

بار به بندید زشیراز و باز
خیمه بر آن ارض مشرف زنید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.