هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که در آن شاعر از زیبایی و جذابیت معشوق سخن می‌گوید و تأثیر عمیق این عشق بر قلب و روح خود را توصیف می‌کند. همچنین، از مفاهیمی مانند فتنه، ملامت، و عشق مجنون‌وار یاد شده است.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارند.

شمارهٔ ۴۰۴

فتنه در نرگس فتان تو مفتون گردید
نافه چین بخم زلف تو مرهون گردید

بعد از این سینه خلقت بود آماج خدنگ
هر کجا بود دلی از ستمت خون گردید

لعل و یاقوت و نمک شکر و شیر و مرجان
بهم آویخته شد لعل تو معجون گردید

عاقلی جانب لیلی بملامت میرفت
نارسیده بدر خیمه که مجنون گردید

حسن مه کاهد چون بگذرد از چار دهش
چارده از تو شد و حسن تو افزون گردید

یک دو قطره زسرشگم بزمین جاری شد
آن یکی شط فرات آن یک جیحون گردید

زاهدار کرد بدل وصل تو با حور بهشت
در قیامت شودش فاش که مغبون گردید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.