هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و شیفتگی خود به معشوق سخن می‌گوید و با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند بلبل، گل، سرو و... احساسات خود را بیان می‌کند. او از جستجوی عقل و رسیدن به عشق می‌گوید و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که کعبه عشق در نزدیکی اوست و نیاز به جستجو در دوردست‌ها نیست.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد. همچنین استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۴۰۵

از پی عقل دویدم بدبستانی چند
نیست جز زمزمه عشق تو دستانی چند

دل زسودای گل روی تو چون بلبل باغ
ریخت از خون جگر طرح گلستانی چند

خیزدم ناله زهر بند جدا همچون نی
زاستخوان در بدنم رسته نیستانی چند

نیست یک سرو چو بالایت و یک گل چو رخت
بلبل و فاخته گشتیم ببستانی چند

طوطیانند خط سبز تو بر گرد هان
تنک بر تنگ بگرد شکرستانی چند

لوحش الله از آن طره جادو که زهجر
ساخت در چشمه خورشید شبستانی چند

راه گم کرده سوی کعبه شدم کز در دیر
خورد بر گوش دلم نعره مستانی چند

گفت آشفته بیا کعبه عشاق اینجاست
از چه بیهوده روان در عربستانی چند

نجف است این و در و خیل ملایک زشرف
پی تعلیم شده طفل دبستانی چند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.