هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به موضوعاتی مانند عشق، رنج، عرفان، و حقیقت می‌پردازد. شاعر از عاشقان، عارفان، و حق‌پرستان سخن می‌گوید و به نقد منکران و زاهدان تزویرگر می‌پردازد. همچنین، اشاره‌ای به زیبایی‌های طبیعی و معنوی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات عاشقانه و انتقادی نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۴۶

شوخ چشمان دلی چو بخراشند
نمک از لعل لب بر او پاشند

رنج بردن بکوه حاجت نیست
گو بعشاق سینه بخراشند

حاجیان روزها بشب آرند
تا شبی بو که در حرم باشند

عارفان ار تو را شناخته اند
چه غم ار در لباس او باشند

رنگ تزویر زاهدان دارند
عاشقان می پرست و قلاشند

خواجه تاش تو آفتاب و مهند
ابر و باد آب پاش وفراشند

بت پرستان بنقش بت مفتون
حق پرستان بیاد نقاشند

منکران ولای حیدر را
گو بانکار خویشتن باشند

در دل آشفته راست نقش نگین
بملامت چگونه بتراشند
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.