هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، به زیبایی‌های معشوق و قدرت عشق می‌پردازد. شاعر از جذابیت‌های معشوق، تأثیر نگاهش، و برتری عشق حقیقی سخن می‌گوید. همچنین، به موضوعاتی مانند ایمان، ولایت علی(ع)، و تمایز عاشقان واقعی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه، نیاز به درک ادبی و فلسفی دارد که معمولاً برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، اشاره به مفاهیم مذهبی مانند ولایت، برای سنین پایین ممکن است نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد.

شمارهٔ ۴۴۷

بتان که دشمن دین از کرشمه و نازند
بسحر و غمزه چو ترکان خانه پردازند

بمعجزات کلیم ارچه سحر شد باطل
بساحران تو نازم که صاحب اعجازند

مکن ملامت از آن لب شکرپرستان را
مگس ولیک همای بلند پروازند

بزخم تیر نظر سینه چاک و مجروحند
که کشتگان تو در روز حشر ممتازند

زحرف حق نکنند احتراز حق گویان
روند ب ر سر دار و ولی سرافرازند

بخود مبال تو ای عندلیب خوش الحان
که زاغ باغ محبت همه خوش آوازند

دهان تست شکر خیز و بیهده مردم
عبث مسافر در هند و مصر و اهوازند

بهشت و حوری و غلمان ندارد اینهمه خط
خوشا کسان که شب و روز با تو دمسازند

برای صید دل خلق و رفع تیر نظر
بر آهوان تو مژگان نه چنگل بازند

زراز عشق ندارد خبر کس آشفته
بجز نبی و ولی کان دو محرم رازند

مکن ملامت صاحبدلان که درویشان
سرشته زآب ولای علی زآغازند

بزگوار امیرا همه محب تواند
دل محب تو افزون چو من بشیرازند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.