خیزید و بمی دفتر پرهیز بشوئید
حرفی بجز از زمزمه عشق نگوئید

ای بوالهوسان نقش حقیقت ندهد رنگ
این نقش بتان را زدل و دیده بشوئید

مانند خضر در طلب چشمه حیوان
چون سبزه بهر جوی از این بعد مروئید

کعبه بقفا مانده و این راه کنشت است
بیفایده در وادی خونخوار مپوئید

دنیاست یکی طرفه نمکزار نه باغست
ریحان و گل و لاله در این شوره مجوئید

از تربت آشفته اگر لاله بروید
سودا و جنون آرد زنهار مبوئید

از وسوسه عشق مجازی بگریزید
جز مدح علی هیچ مخواهید و مگوئید