هوش مصنوعی: متن فوق از مولانا یا شاعری عارف‌مسلک است که بر پرهیز از دنیای فانی و تعلقات آن تأکید دارد. شاعر مخاطبان را به ترک عشق مجازی و روی آوردن به عشق حقیقی (عشق الهی و مدح علی) دعوت می‌کند. او دنیا را بی‌ثمر و فریبنده می‌داند و توصیه می‌کند که مانند خضر به دنبال چشمه حیات باشند و از وسوسه‌های دنیوی بپرهیزند.
رده سنی: 15+ محتوا دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی عمیق است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی از اشارات مانند عشق مجازی و حقیقی نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۸۴

خیزید و بمی دفتر پرهیز بشوئید
حرفی بجز از زمزمه عشق نگوئید

ای بوالهوسان نقش حقیقت ندهد رنگ
این نقش بتان را زدل و دیده بشوئید

مانند خضر در طلب چشمه حیوان
چون سبزه بهر جوی از این بعد مروئید

کعبه بقفا مانده و این راه کنشت است
بیفایده در وادی خونخوار مپوئید

دنیاست یکی طرفه نمکزار نه باغست
ریحان و گل و لاله در این شوره مجوئید

از تربت آشفته اگر لاله بروید
سودا و جنون آرد زنهار مبوئید

از وسوسه عشق مجازی بگریزید
جز مدح علی هیچ مخواهید و مگوئید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.