سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۸۷۵۷ گوهر پیدا شد:
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۶
برو به گوهر
خوش باش دمی که زندگانی باقیست
در ملک حیات کامرانی باقیست
ور نعمت این جهانیت وا برسد
غم نیست نعیم آن جهانی باقیست
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۳
برو به گوهر
جانا لب میگون تو روح ما نیست
دارم نظری با تو ولی تنها نیست
تو یوسف حسنی و چهی در زنخت
دیدم که هزار جان در او زندانیست
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۱
برو به گوهر
بودند جهاندار بسی خسرو و گرد
رفتند و بدیگرانش ناچار سپرد
اکنون که تو داری چه در او دل بندی
میدان که نخواهیش تو هم با خود برد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۷
برو به گوهر
تا چرخ و فلک مدار بنیاد نهاد
از مادر ارکان پسری چون تو نزاد
اوراد جهانیان کنون نیست جز آنک
سردار جهان نظام دین یحیی باد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۶
برو به گوهر
دلبر شب دوش چون ز رخ پرده گشود
مه کرد طلوع و نور بر نور فزود
ماهش برهی نمود تا حاضر بود
چون ماه برفت او برهی ماه نمود
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۷
برو به گوهر
هر چند که فرزند بسامان باشد
دردیست که بی مایه درمان باشد
از زیستنش رنج فراوان باشد
وز مردن او خرابی جان باشد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۸
برو به گوهر
ما را فلک از دوست اگر دور افکند
ور همچو بنات نعشمان ز هم بپراکند
صد شکر که بر رغم فلک بار دگر
گشتیم بهم چو عقد پروین پیوند
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۳
برو به گوهر
هرگز فلکم زیاد می نگذارد
هر دم بغمی تازه ترم بسپارد
نزد فلک ستمگرم عیبی نیست
جز آنکه مرا اهل هنر پندارد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۲
برو به گوهر
در ابر فنا ماه چگل پنهان شد
در پرده غم شادی دل پنهان شد
از عین کمال بلبل گلشن جود
در موسم گل بزیر گل پنهان شد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۶
برو به گوهر
هم سهم سعادت بهدف باز رسید
هم لؤلؤ لالا بصدف باز رسید
دل جست و ز جان مژده نوروزی خواست
چون شمس بخانه شرف باز رسید
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۸
برو به گوهر
غریب اگر چه وزیر شه جهان باشد
همیشه میل دلش سوی خانمان باشد
اگر چه ساعد شاهان بود نشیمن باز
ولی بکام دل باز آشیان باشد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۷۹
برو به گوهر
فرزند اعز محمد ای کان هنر
وی تازه ز آب سخنت جان هنر
در خوش نمکی چون تو جگر گوشه نیافت
جز ابن یمین هیچکس از کان هنر
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۱
برو به گوهر
رفتند و ز رفتگان یکی نامد باز
تا با تو بگوید سخن از پرده راز
کارت ز نیاز میگشاید نه نماز
بازیچه بود نماز بی صدق و نیاز
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۷
برو به گوهر
لعل تو که آفرینش گوید همه کس
درج گهر ثمینش گوید همه کس
تا مردم چشم من دهان تو بدید
دریا دل قطره پینش گوید همه کس
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۰۱
برو به گوهر
ناکس نشود بدون نوازی تو کس
ناید بگه کار چناری از خس
شهباز طلب تا بط و غازت گیرد
گز صعوه نیاید بجز از صید مگس
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۸۱
برو به گوهر
افتاد گره بر تن مجروح سقیم
چون قطره اشک بر رخ زرد یتیم
زینسان که منم مرا مسیحی باید
تا به کند از رنج تن زار الیم
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۷۵
برو به گوهر
نائی که سخن بود روان از لب او
در نی شکر آمد بفغان از لب او
لب بر لب نی نهاد و دم داد دمش
تا گفت که آمدم بجان از لب او
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹۲
برو به گوهر
ایدل تو مپندار بجانی زنده
لطفیست الهی که بدانی زنده
گر با تو بود جان بکجا دارد جای
ور بیتو بود پس بچه مانی زنده
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۹
برو به گوهر
رویت که بر اوست مظهر لطف اله
زیباست بر او سه نقطه خال سیاه
کوبی من و توسه بوسه مشاطه حسن
از عنبر تر نهاده بر صفحه ماه
ابن یمین فَرومَدی : اشعار عربی
شمارهٔ ٧١ - ملمع
برو به گوهر
قد اشرقت القلوب بالانوار
اذ نورت الریاض بالانوار
بلبل بصبوح از سر مستی میگفت
در موسم گل حرام شد هشیاری