سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۳۳
برو به گوهر
تا آتش مرگ دود بر کرد از تو
تا باد فنا گرد برآورد از تو
با اب دو دیده جفتم و فرد از تو
من بردم رنج و خاک برخود از تو
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۳۷
برو به گوهر
هر سال که تشریف دهی چون گل نو
با باد بود برفتنت بسته گرو
من لابه کنان چو بلبل اندر پی تو
تو خنده زنان گوش در اکنده ورو
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۳۹
برو به گوهر
آن شانه که از تو هست یک موی درو
چون ارّه کشم زبان زهر سوی درو
وان آینه یی که رری در روی تو کرد
چون قبله شب و روز کنم روی روی درو
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۴۶
برو به گوهر
از بند سخن لبم چو بگشاد گره
از خشم در ابروانش افتاد گره
بادست حدیث من واو آب لطیف
بر آب فتد ز جنبش باد گرده
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۴۸
برو به گوهر
ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه
کز دست تو دارم همه احوال تباه
اینک چشمم گواه اگر رنجه شوی
در روی تو بگذرانم این هر دو گواه
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۴۹
برو به گوهر
ای راه وصال تو درازی کوتاه
جز بندگی تو هر چه کردیم، گناه
اومید نداند بسر کوی تو راه
و اندیشه نیارد که کند در تو نگاه
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۵۱
برو به گوهر
ای قامت تو چو روز در دی کوتاه
زنهار مدار دست از می کوتاه
خورشید رخت بلند از آن برنامد
تا دست زوال باشد از وی کوتاه
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۵۳
برو به گوهر
هر گه که ز جور تو من دل خسته
در کار تو پاره یی شوم آهسته
آید هوس تو گوش جانم گیرد
و آرد بسر کوی تو گردن بسته
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۵۴
برو به گوهر
ای بسته بکین من میان آهسته
وی کرده مرا قصد بجان آهسته
جان می خواهی و برنیاید بشتاب
آهسته تر ای جان و جهان آهسته
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۵۵
برو به گوهر
شایستة هجر خدمتی نا کرده
در نعمت هجران توام پرورده
ادرار روان اشک در وجه منست
و اجرای غمت همی خورم ده مرده
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۶۱
برو به گوهر
ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده
چون شمع زرشته پا فرو پیچیده
شد ساق سمن گون تو از گردش چرخ
همچون دو کی رشته برو پیچیده
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۶۲
برو به گوهر
آن روی ترا هر که ز ناگه دیده
در تاب رخ تو کرده گمره دیده
تو دیدۀ بنده یی اگر کوتاهی
بسیار بود مردم کوته دیده
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۶۴
برو به گوهر
ای بر دل من غم ترا دلسوزه
سر گشته ز لعلت فلک پیروزه
یک ساعته حسنت ز خدا می خواهد
هم ماه دو هفته هم گل یک روزه
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۶۶
برو به گوهر
مستش دیدم گرفته راه خانه
خلقی با او ز خویش و از بیگانه
خود را بستم برو زدم مردانه
زان گونه که با شمع کند پروانه
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۷۰
برو به گوهر
ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس
پایان غم تو بی .....
حاصل زهوس بازی ما دانی چیست؟
آوازه و گفت و گوی....
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۷۹
برو به گوهر
با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای
زین بیش صداع زیر دستان منمای
لعل تو بپای مردیش گفت مرا
برخیز تو نیز رنج مستان منمای
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۸۰
برو به گوهر
رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی
در برگیرد قد ترا بی ادبی
حیفست چنان لبی و الحق چه لبی
آلوده شده ببوسۀ هر جلبی
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۸۴
برو به گوهر
از بس که بلای دل ما می جستی
از خطّ تو در کار تو آمد سستی
ای خط که سیه باد چو روزم رویت
ناگه ز کجا بروی او بررستی
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۸۵
برو به گوهر
امشب که نگارم از برای مستی
آمد برم از سر هوای مستی
دستی بر ما فکند هم مستی نیز
خیزم و درافتیم بپای مستی
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۸۶
برو به گوهر
مشتاق بنیستی ّ من گر هستی
ما بگزینیمم نیستی بر هستی
تو لطف کن و در نطر دشمن و دوست
روزی خوشکم بگو که خوشتر هستی؟