و من خطبة له عليه‌السلام لما غلب أصحاب معاوية أصحابه عليه‌السلام على شريعة الفرات بصفين و منعوهم الماء
(در سال 37 هجرى پس از ورود به صحراى صفّين براى در اختيار گرفتن آب فرات خطاب به خط‍‌ شكنان سپاه فرمود)

قَدِ اِسْتَطْعَمُوكُمُ اَلْقِتَالَ
شاميان با بستن آب شما را به پيكار دعوت كردند

فَأَقِرُّوا عَلَى مَذَلَّةٍ
اكنون بر سر دو راهى قرار داريد: يا به ذلّت و خوارى بر جاى خود بنشينيد

وَ تَأْخِيرِ مَحَلَّةٍ

أَوْ رَوُّوا اَلسُّيُوفَ مِنَ اَلدِّمَاءِ تَرْوَوْا مِنَ اَلْمَاءِ
و يا شمشيرها را از خون آنها سيراب سازيد تا از آب سيراب شويد

فَالْمَوْتُ فِي حَيَاتِكُمْ مَقْهُورِينَ
پس بدانيد كه مرگ در زندگى توأم با شكست

وَ اَلْحَيَاةُ فِي مَوْتِكُمْ قَاهِرِينَ
و زندگى جاويدان در مرگ پيروزمندانه شماست

أَلاَ وَ إِنَّ مُعَاوِيَةَ قَادَ لُمَةً مِنَ اَلْغُوَاةِ
آگاه باشيد! معاويه گروهى از گمراهان را همراه آورده

وَ عَمَّسَ عَلَيْهِمُ اَلْخَبَرَ
و حقيقت را از آنان مى‌پوشاند

حَتَّى جَعَلُوا نُحُورَهُمْ أَغْرَاضَ اَلْمَنِيَّةِ
تا كور كورانه گلوهايشان را آماج تير و شمشير كنند

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir