و من كلام له عليه‌السلام في ذكر الكوفة
47 و از سخنان اوست در بارۀ كوفه

كَأَنِّي بِكِ يَا كُوفَةُ تُمَدِّينَ مَدَّ اَلْأَدِيمِ اَلْعُكَاظِيِّ
اى كوفه مى‌بينم چون چرم عكاظى گسترده شوى ،

تُعْرَكِينَ بِالنَّوَازِلِ
درهاى سختى به رويت گشاده

وَ تُرْكَبِينَ بِالزَّلاَزِلِ
بار سنگين بلا بر سرت فتاده

وَ إِنِّي لَأَعْلَمُ أَنَّهُ مَا أَرَادَ بِكِ جَبَّارٌ سُوءاً إِلاَّ اِبْتَلاَهُ اَللَّهُ بِشَاغِلٍ
و مى‌دانم كه هيچ ستمكار دست بدى بر تو نيازد، جز اين كه خدا بلايى به جانش اندازد

وَ رَمَاهُ بِقَاتِلٍ
يا قاتلى را بر او چيره سازد