و من كلام له عليه‌السلام في الزهد
81 و از سخنان آن حضرت است

أَيُّهَا اَلنَّاسُ اَلزَّهَادَةُ قِصَرُ اَلْأَمَلِ
اى مردم! پارسايى، دامن آرزو در چيدن است

وَ اَلشُّكْرُ عِنْدَ اَلنِّعَمِ
و شكر نعمت حاضر گفتن

وَ اَلتَّوَرُّعُ عِنْدَ اَلْمَحَارِمِ
و از ناروا پارسايى ورزيدن

فَإِنْ عَزَبَ ذَلِكَ عَنْكُمْ فَلاَ يَغْلِبِ اَلْحَرَامُ صَبْرَكُمْ
و اگر از عهدۀ اين كار بر نياييد، چند كه ممكن است خود را از حرام واپاييد

وَ لاَ تَنْسَوْا عِنْدَ اَلنِّعَمِ شُكْرَكُمْ
و شكر نعمت موجود فراموش منماييد

فَقَدْ أَعْذَرَ اَللَّهُ إِلَيْكُمْ بِحُجَجٍ مُسْفِرَةٍ ظَاهِرَةٍ
كه راه عذر بر شما بسته است، با حجّتهاى روشن و پديدار

وَ كُتُبٍ بَارِزَةِ اَلْعُذْرِ وَاضِحَةٍ
و كتابهاى آسمانى و دليلهاى آشكار

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir