۶۱ بار خوانده شده
و من خطبة له عليهالسلام و تشتمل على قدم الخالق و عظم مخلوقاته و يختمها بالوعظ
90 و از خطبههاى آن حضرت است
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلْمَعْرُوفِ مِنْ غَيْرِ رُؤْيَةٍ
سپاس خداى را كه شناخته است، بى آنكه ديده شود
وَ اَلْخَالِقِ مِنْ غَيْرِ رَوِيَّةٍ
و آفريننده است، بىآنكه انديشهاى به كار برد
اَلَّذِي لَمْ يَزَلْ قَائِماً دَائِماً
بود، و كار جهان را اداره مىنمود ،
إِذْ لاَ سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ
هنگامى كه نه از آسمان نشانى بود، و نه از ستارگان
وَ لاَ حُجُبٌ ذَاتُ إِرْتَاجٍ
نه از فلك توى بر توى، كه در شدن در آن نتوان .
وَ لاَ لَيْلٌ دَاجٍ
نه شبى تيرهفام
وَ لاَ بَحْرٌ سَاجٍ
نه دريايى آرام
وَ لاَ جَبَلٌ ذُو فِجَاجٍ
نه كوهى با راههاى گشاده
وَ لاَ فَجٌّ ذُو اِعْوِجَاجٍ
و نه درّهاى پيچ و خم در آن افتاده
وَ لاَ أَرْضٌ ذَاتُ مِهَادٍ
نه زمينى گسترنده ،
وَ لاَ خَلْقٌ ذُو اِعْتِمَادٍ
و نه آفريدهاى بر روى آن رونده .
ذَلِكَ مُبْتَدِعُ اَلْخَلْقِ وَ وَارِثُهُ
او پديد آرندۀ آفريدگان، و وارث همگان است
وَ إِلَهُ اَلْخَلْقِ وَ رَازِقُهُ
خداى آنان، و روزى دهندۀ ايشان است
وَ اَلشَّمْسُ وَ اَلْقَمَرُ دَائِبَانِ فِي مَرْضَاتِهِ
آفتاب و ماه به رضاى او گردانند
يُبْلِيَانِ كُلَّ جَدِيدٍ
و هر تازهاى را كهنه مىگردانند
وَ يُقَرِّبَانِ كُلَّ بَعِيدٍ
و هر دورى را با نزديك مىرسانند
قَسَمَ أَرْزَاقَهُمْ
روزى آنان را قسمت كرد
وَ أَحْصَى آثَارَهُمْ وَ أَعْمَالَهُمْ
و كردار و رفتارشان بر شمرد: از نفسها كه زنند
وَ عَدَدَ أَنْفُسِهِمْ
وَ خَائِنَةَ أَعْيُنِهِمْ
و نگاههاى دزديده كه كنند
وَ مَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ مِنَ اَلضَّمِيرِ
و رازهايى كه در سينهها پنهان دارند
وَ مُسْتَقَرَّهُمْ وَ مُسْتَوْدَعَهُمْ مِنَ اَلْأَرْحَامِ
و جايگاه آنان در زهدانهاى مادران
وَ اَلظُّهُورِ إِلَى أَنْ تَتَنَاهَى بِهِمُ اَلْغَايَاتُ
و يا پشت پدران، تا آن گاه كه عمرشان سر رسد، و اجلشان در رسد
هُوَ اَلَّذِي اِشْتَدَّتْ نِقْمَتُهُ عَلَى أَعْدَائِهِ فِي سَعَةِ رَحْمَتِهِ
خدايى كه كيفر او بر دشمنانش سخت است، در عين رحمت او برايشان ،
وَ اِتَّسَعَتْ رَحْمَتُهُ لِأَوْلِيَائِهِ فِي شِدَّةِ نِقْمَتِهِ
و رحمت او فراگير دوستان است، در حال سختگيرى او بر آنان .
قَاهِرُ مَنْ عَازَّهُ
هر كه بر او چيرگى جويد، مقهورش سازد
وَ مُدَمِّرُ مَنْ شَاقَّهُ
و هر كه با او دشمنى ورزد، به هلاكتش در اندازد
وَ مُذِلُّ مَنْ نَاوَاهُ
هر كه با او كينه ورزد، خوارش سازد و تيره روز است
وَ غَالِبُ مَنْ عَادَاهُ
و هر كه او را دشمن گيرد، خدا بر او پيروز است
مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْهِ كَفَاهُ
آن را كه بر وى توكّل كرد بسنده است
وَ مَنْ سَأَلَهُ أَعْطَاهُ
و آن را كه از او خواست، دهنده
وَ مَنْ أَقْرَضَهُ قَضَاهُ
و آن كه از او وام گرفت، وامش را گزارنده ،
وَ مَنْ شَكَرَهُ جَزَاهُ
و هر كه او را سپاس دارد، جزا دهنده
عِبَادَ اَللَّهِ
بندگان خدا
زِنُوا أَنْفُسَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُوزَنُوا
كردار و گفتار خود را بسنجيد، پيش از آنكه آن را بسنجند
وَ حَاسِبُوهَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تُحَاسَبُوا
و حساب نفس خويش را برسيد پيش از آنكه به حسابتان برسند
وَ تَنَفَّسُوا قَبْلَ ضِيقِ اَلْخِنَاقِ
فرصت را غنيمت دانيد پيش از آنكه مرگ گلويتان را بگيرد و نفس كشيدن نتوانيد
وَ اِنْقَادُوا قَبْلَ عُنْفِ اَلسِّيَاقِ
رام و گردن نهاده به راه راست رويد پيش از آنكه به سختى رانده شويد
وَ اِعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ لَمْ يُعَنْ عَلَى نَفْسِهِ حَتَّى يَكُونَ لَهُ مِنْهَا وَاعِظٌ وَ زَاجِرٌ
و بدانيد آن كس كه نتواند خود را پند دهد تا از گناه باز دارد
لَمْ يَكُنْ لَهُ مِنْ غَيْرِهَا لاَ زَاجِرٌ وَ لاَ وَاعِظٌ
ديگرى را نيابد تا اين كار را براى او به جاى آرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
90 و از خطبههاى آن حضرت است
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلْمَعْرُوفِ مِنْ غَيْرِ رُؤْيَةٍ
سپاس خداى را كه شناخته است، بى آنكه ديده شود
وَ اَلْخَالِقِ مِنْ غَيْرِ رَوِيَّةٍ
و آفريننده است، بىآنكه انديشهاى به كار برد
اَلَّذِي لَمْ يَزَلْ قَائِماً دَائِماً
بود، و كار جهان را اداره مىنمود ،
إِذْ لاَ سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ
هنگامى كه نه از آسمان نشانى بود، و نه از ستارگان
وَ لاَ حُجُبٌ ذَاتُ إِرْتَاجٍ
نه از فلك توى بر توى، كه در شدن در آن نتوان .
وَ لاَ لَيْلٌ دَاجٍ
نه شبى تيرهفام
وَ لاَ بَحْرٌ سَاجٍ
نه دريايى آرام
وَ لاَ جَبَلٌ ذُو فِجَاجٍ
نه كوهى با راههاى گشاده
وَ لاَ فَجٌّ ذُو اِعْوِجَاجٍ
و نه درّهاى پيچ و خم در آن افتاده
وَ لاَ أَرْضٌ ذَاتُ مِهَادٍ
نه زمينى گسترنده ،
وَ لاَ خَلْقٌ ذُو اِعْتِمَادٍ
و نه آفريدهاى بر روى آن رونده .
ذَلِكَ مُبْتَدِعُ اَلْخَلْقِ وَ وَارِثُهُ
او پديد آرندۀ آفريدگان، و وارث همگان است
وَ إِلَهُ اَلْخَلْقِ وَ رَازِقُهُ
خداى آنان، و روزى دهندۀ ايشان است
وَ اَلشَّمْسُ وَ اَلْقَمَرُ دَائِبَانِ فِي مَرْضَاتِهِ
آفتاب و ماه به رضاى او گردانند
يُبْلِيَانِ كُلَّ جَدِيدٍ
و هر تازهاى را كهنه مىگردانند
وَ يُقَرِّبَانِ كُلَّ بَعِيدٍ
و هر دورى را با نزديك مىرسانند
قَسَمَ أَرْزَاقَهُمْ
روزى آنان را قسمت كرد
وَ أَحْصَى آثَارَهُمْ وَ أَعْمَالَهُمْ
و كردار و رفتارشان بر شمرد: از نفسها كه زنند
وَ عَدَدَ أَنْفُسِهِمْ
وَ خَائِنَةَ أَعْيُنِهِمْ
و نگاههاى دزديده كه كنند
وَ مَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ مِنَ اَلضَّمِيرِ
و رازهايى كه در سينهها پنهان دارند
وَ مُسْتَقَرَّهُمْ وَ مُسْتَوْدَعَهُمْ مِنَ اَلْأَرْحَامِ
و جايگاه آنان در زهدانهاى مادران
وَ اَلظُّهُورِ إِلَى أَنْ تَتَنَاهَى بِهِمُ اَلْغَايَاتُ
و يا پشت پدران، تا آن گاه كه عمرشان سر رسد، و اجلشان در رسد
هُوَ اَلَّذِي اِشْتَدَّتْ نِقْمَتُهُ عَلَى أَعْدَائِهِ فِي سَعَةِ رَحْمَتِهِ
خدايى كه كيفر او بر دشمنانش سخت است، در عين رحمت او برايشان ،
وَ اِتَّسَعَتْ رَحْمَتُهُ لِأَوْلِيَائِهِ فِي شِدَّةِ نِقْمَتِهِ
و رحمت او فراگير دوستان است، در حال سختگيرى او بر آنان .
قَاهِرُ مَنْ عَازَّهُ
هر كه بر او چيرگى جويد، مقهورش سازد
وَ مُدَمِّرُ مَنْ شَاقَّهُ
و هر كه با او دشمنى ورزد، به هلاكتش در اندازد
وَ مُذِلُّ مَنْ نَاوَاهُ
هر كه با او كينه ورزد، خوارش سازد و تيره روز است
وَ غَالِبُ مَنْ عَادَاهُ
و هر كه او را دشمن گيرد، خدا بر او پيروز است
مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْهِ كَفَاهُ
آن را كه بر وى توكّل كرد بسنده است
وَ مَنْ سَأَلَهُ أَعْطَاهُ
و آن را كه از او خواست، دهنده
وَ مَنْ أَقْرَضَهُ قَضَاهُ
و آن كه از او وام گرفت، وامش را گزارنده ،
وَ مَنْ شَكَرَهُ جَزَاهُ
و هر كه او را سپاس دارد، جزا دهنده
عِبَادَ اَللَّهِ
بندگان خدا
زِنُوا أَنْفُسَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُوزَنُوا
كردار و گفتار خود را بسنجيد، پيش از آنكه آن را بسنجند
وَ حَاسِبُوهَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تُحَاسَبُوا
و حساب نفس خويش را برسيد پيش از آنكه به حسابتان برسند
وَ تَنَفَّسُوا قَبْلَ ضِيقِ اَلْخِنَاقِ
فرصت را غنيمت دانيد پيش از آنكه مرگ گلويتان را بگيرد و نفس كشيدن نتوانيد
وَ اِنْقَادُوا قَبْلَ عُنْفِ اَلسِّيَاقِ
رام و گردن نهاده به راه راست رويد پيش از آنكه به سختى رانده شويد
وَ اِعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ لَمْ يُعَنْ عَلَى نَفْسِهِ حَتَّى يَكُونَ لَهُ مِنْهَا وَاعِظٌ وَ زَاجِرٌ
و بدانيد آن كس كه نتواند خود را پند دهد تا از گناه باز دارد
لَمْ يَكُنْ لَهُ مِنْ غَيْرِهَا لاَ زَاجِرٌ وَ لاَ وَاعِظٌ
ديگرى را نيابد تا اين كار را براى او به جاى آرد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:توصیف بعثت
گوهر بعدی:خطبه اشباح
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.