و من خطبة له عليه‌السلام و فيها يصف اللّه تعالى
94 و از خطبه‌هاى آن حضرت است

ثم يبين فضل الرسول الكريم و أهل بيته ثم يعظ الناس

اللّه تعالى فَتَبَارَكَ اَللَّهُ اَلَّذِي لاَ يَبْلُغُهُ بُعْدُ اَلْهِمَمِ
برتر و بزرگ است خدايى كه انديشه‌هاى ژرف‌نگر، به كنه شناخت او نرسد

وَ لاَ يَنَالُهُ حَدْسُ اَلْفِطَنِ
و حدس زيركى‌ها حقيقت او را در نيابد

اَلْأَوَّلُ اَلَّذِي لاَ غَايَةَ لَهُ فَيَنْتَهِيَ
اوّل است كه نهايتش نيست تا به پايان رسد

وَ لاَ آخِرَ لَهُ فَيَنْقَضِيَ
و آخرى ندارد تا سپرى گردد

و منها في وصف الأنبياء
از اين خطبه است در وصف پيامبران:

فَاسْتَوْدَعَهُمْ فِي أَفْضَلِ مُسْتَوْدَعٍ
پس آنان را در بهترين وديعت جاى به امانت سپرد

وَ أَقَرَّهُمْ فِي خَيْرِ مُسْتَقَرٍّ
و در نيكوترين قرارگاه مستقرّ كرد

تَنَاسَخَتْهُمْ كَرَائِمُ اَلْأَصْلاَبِ إِلَى مُطَهَّرَاتِ اَلْأَرْحَامِ
از پشتى به پشت ديگرش داد، همگى بزرگوار، و زهدانهايى پاك و بى‌عيب و عار

كُلَّمَا مَضَى مِنْهُمْ سَلَفٌ قَامَ مِنْهُمْ بِدِينِ اَللَّهِ خَلَفٌ
چون يكى از آنان در گذشت، ديگرى براى حمايت دين برخاست، و جانشين او گشت

رسول اللّه و آل بيته

حَتَّى أَفْضَتْ كَرَامَةُ اَللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى إِلَى مُحَمَّدٍ صلى‌الله‌عليه‌وآله
تا آنكه تشريف بزرگوارى از سوى خداى بارى، به محمّد (صلّى اللّه عليه و آله) رسيد

فَأَخْرَجَهُ مِنْ أَفْضَلِ اَلْمَعَادِنِ مَنْبِتاً
و او را از بهترين خاندان و گراميترين دودمان بركشيد

وَ أَعَزِّ اَلْأَرُومَاتِ مَغْرِساً

مِنَ اَلشَّجَرَةِ اَلَّتِي صَدَعَ مِنْهَا أَنْبِيَاءَهُ
از درختى كه پيامبران خود را از آن جدا كرد

وَ اِنْتَجَبَ مِنْهَا أُمَنَاءَهُ
و امينان خويش را برگزيد و بيرون آورد

عِتْرَتُهُ خَيْرُ اَلْعِتَرِ
فرزندان او بهترين فرزندانند

وَ أُسْرَتُهُ خَيْرُ اَلْأُسَرِ
و خاندانش نيكوترين خاندان

وَ شَجَرَتُهُ خَيْرُ اَلشَّجَرِ
و دودمان او بهترين دودمان

نَبَتَتْ فِي حَرَمٍ
در گرداگرد مكّه روييدند

وَ بَسَقَتْ فِي كَرَمٍ
و در كشتزار بزرگوارى باليدند

لَهَا فُرُوعٌ طِوَالٌ
شاخه‌هايشان بلند و سر به آسمان كشيده است

وَ ثَمَرٌ لاَ يُنَالُ
و دست كسى به ميوۀ آن نارسيده

فَهُوَ إِمَامُ مَنِ اِتَّقَى
او پيشواى كسى است كه راه پرهيزگارى پويد

وَ بَصِيرَةُ مَنِ اِهْتَدَى
و چراغ آن است كه راهنمايى جويد

سِرَاجٌ لَمَعَ ضَوْؤُهُ
چراغى است كه پرتو آن دميد

وَ شِهَابٌ سَطَعَ نُورُهُ
و درخشى است كه روشنى آن بلند گرديد

وَ زَنْدٌ بَرَقَ لَمْعُهُ
و آتشزنه‌اى است، كه نور آن درخشيد

سِيرَتُهُ اَلْقَصْدُ
رفتار او ميانه روى در كار است

وَ سُنَّتُهُ اَلرُّشْدُ
و شريعت او راه حقّ‌ را نمودار

وَ كَلاَمُهُ اَلْفَصْلُ
سخنش حقّ‌ را از باطل جدا سازد

وَ حُكْمُهُ اَلْعَدْلُ
و داورى او عدالت است و ستم را براندازد .

أَرْسَلَهُ عَلَى حِينِ فَتْرَةٍ مِنَ اَلرُّسُلِ
او را هنگامى فرستاد كه پيامبران نبودند

وَ هَفْوَةٍ عَنِ اَلْعَمَلِ
و مردمان به خطا كار مى‌نمودند

وَ غَبَاوَةٍ مِنَ اَلْأُمَمِ
و امّتان در گولى و نادانى مى‌غنودند

عظة الناس

اِعْمَلُوا رَحِمَكُمُ اَللَّهُ عَلَى أَعْلاَمٍ بَيِّنَةٍ
خداتان بيامرزاد! به كار پردازيد

فَالطَّرِيقُ نَهْجٌ يَدْعُوا إِلىٰ دٰارِ اَلسَّلاٰمِ
و نشانه‌هاى آشكار را پيشواى خود سازيد تا كه راه گشاده است و راست، و شما را به خانه‌اى مى‌خواند كه سلامت آن جاست .

وَ أَنْتُمْ فِي دَارِ مُسْتَعْتَبٍ عَلَى مَهَلٍ وَ فَرَاغٍ
شما در خانه‌اى به سر مى‌بريد كه بايد خشنودى خدا را در آن به دست آريد، در مهلت و آسايش خاطرى كه داريد

وَ اَلصُّحُفُ مَنْشُورَةٌ
كه نامه‌ها گشوده است

وَ اَلْأَقْلاَمُ جَارِيَةٌ
و خامۀ فرشتگان روان

وَ اَلْأَبْدَانُ صَحِيحَةٌ
تن‌ها درست است

وَ اَلْأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ
و زبانها گردان

وَ اَلتَّوْبَةُ مَسْمُوعَةٌ
توبه شنفته است

وَ اَلْأَعْمَالُ مَقْبُولَةٌ
و كردارها پذيرفته

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir