و من كلام له عليه‌السلام يشير فيه إلى ظلم بني أمية
98 و از سخنان آن حضرت است

وَ اَللَّهِ لاَ يَزَالُونَ حَتَّى لاَ يَدَعُوا لِلَّهِ مُحَرَّماً إِلاَّ اِسْتَحَلُّوهُ
به خدا كه، بر سر كار بمانند تا حرامى از خداى را نگذارند جز آنكه آن را حلال شمارند

وَ لاَ عَقْداً إِلاَّ حَلُّوهُ
و پيمانى استوار نماند، جز آنكه آن را بگسلانند

وَ حَتَّى لاَ يَبْقَى بَيْتُ مَدَرٍ وَ لاَ وَبَرٍ
و خانه‌اى در دهستان و خيمه‌اى در بيابان نبود

إِلاَّ دَخَلَهُ ظُلْمُهُمْ وَ نَبَا بِهِ سُوءُ رَعْيِهِمْ
جز آنكه ستم آنان بدان رسد و ويرانش گرداند، و بدرفتارى‌شان مردم آنجا را بگريزاند

وَ حَتَّى يَقُومَ اَلْبَاكِيَانِ يَبْكِيَانِ
تا آنجا كه دو دسته بگريند

بَاكٍ يَبْكِي لِدِينِهِ
دسته‌اى براى دين خود كه از دست داده‌اند

وَ بَاكٍ يَبْكِي لِدُنْيَاهُ
و دسته‌اى براى دنياى خويش كه بدان نرسيده‌اند

وَ حَتَّى تَكُونَ نُصْرَةُ أَحَدِكُمْ مِنْ أَحَدِهِمْ كَنُصْرَةِ اَلْعَبْدِ مِنْ سَيِّدِهِ
و يارى يكى ديگرى را چون يارى بنده باشد به مولا

إِذَا شَهِدَ أَطَاعَهُ
اگر حاضر است راه او پويد

وَ إِذَا غَابَ اِغْتَابَهُ
و اگر غايب است بد او گويد

وَ حَتَّى يَكُونَ أَعْظَمَكُمْ فِيهَا عَنَاءً أَحْسَنُكُمْ بِاللَّهِ ظَنّاً
و تا آنكه هر كس گمان وى به پروردگار نيكوتر بود، رنج او در آن بلا بيشتر بود

فَإِنْ أَتَاكُمُ اَللَّهُ بِعَافِيَةٍ فَاقْبَلُوا
پس اگر پروردگار شما را عافيتى داد بپذيريد

وَ إِنِ اُبْتُلِيتُمْ فَاصْبِرُوا
و اگر به بلايى مبتلا ساخت، شكيبايى پيش گيريد

فَإِنَّ اَلْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ
كه عاقبت از آن پرهيزگاران است