و من كلام له عليه‌السلام يذكر فضله و يعظ الناس
120 و از سخنان آن حضرت است

تَاللَّهِ لَقَدْ عُلِّمْتُ تَبْلِيغَ اَلرِّسَالاَتِ
به خدا كه دانستم رساندن پيامها را ،

وَ إِتْمَامَ اَلْعِدَاتِ
و انجام دادن وعده‌ها را ،

وَ تَمَامَ اَلْكَلِمَاتِ
و بيان داشتن امر و نهى‌ها را .

وَ عِنْدَنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ أَبْوَابُ اَلْحُكْمِ
درهاى حكمت الهى نزد ما اهل بيت گشوده است

وَ ضِيَاءُ اَلْأَمْرِ
و چراغ دين با راهنمايى ما افروخته است

أَلاَ وَ إِنَّ شَرَائِعَ اَلدِّينِ وَاحِدَةٌ
بدانيد كه راههاى دين كه نزد ماست يك راه است

وَ سُبُلَهُ قَاصِدَةٌ
و آن راست و كوتاه است

مَنْ أَخَذَ بِهَا لَحِقَ وَ غَنِمَ
كسى كه آن راه را پيش گيرد، به منزل رسيده و غنيمت برده

وَ مَنْ وَقَفَ عَنْهَا ضَلَّ وَ نَدِمَ
و كسى كه در آن نرود، گمراه است، و پشيمانى خورده

اِعْمَلُوا لِيَوْمٍ تُذْخَرُ لَهُ اَلذَّخَائِرُ وَ تُبْلَى فِيهِ اَلسَّرَائِرُ
براى روزى كار كنيد كه اندوخته‌ها براى آن نهند تا به كار شود، و رازها در آن روز آشكار شود

وَ مَنْ لاَ يَنْفَعُهُ حَاضِرُ لُبِّهِ فَعَازِبُهُ عَنْهُ أَعْجَزُ وَ غَائِبُهُ أَعْوَزُ
آن را كه سودش ندهد خردى كه دارد، چگونه از خردى كه با او نيست سود بردارد؟ كه آن غايب، ناتوانتر است از آنچه پيداست. و آن پنهان، محتاجتر است از آنچه هويداست

وَ اِتَّقُوا نَاراً حَرُّهَا شَدِيدٌ
از آتشى بپرهيزيد، كه گرمى آن سخت است

وَ قَعْرُهَا بَعِيدٌ
و ژرفاى آن دورتك و پر از بيم

وَ حِلْيَتُهَا حَدِيدٌ
زيور آن آهن

وَ شَرَابُهَا صَدِيدٌ
و نوشيدنى آن زردآب و چرك و ريم

أَلاَ وَ إِنَّ اَللِّسَانَ اَلصَّالِحَ يَجْعَلُهُ اَللَّهُ تَعَالَى لِلْمَرْءِ فِي اَلنَّاسِ خَيْرٌ لَهُ مِنَ اَلْمَالِ يُورِثُهُ مَنْ لاَ يَحْمَدُهُ
بدانيد نام نيك كه خدا براى كسى ميان مردم گذارد، بهتر از مال است كه او براى كسى نهد، كه او را سپاس ندارد