و من خطبة له عليه‌السلام يبين فيها حسن معاملته لرعيته
159 و از خطبه‌هاى آن حضرت است

وَ لَقَدْ أَحْسَنْتُ جِوَارَكُمْ
با شما به نيكويى به سر بردم

وَ أَحَطْتُ بِجُهْدِي مِنْ وَرَائِكُمْ
و به قدر طاقت از هر سو نگهبانى‌تان كردم

وَ أَعْتَقْتُكُمْ مِنْ رِبَقِ اَلذُّلِّ وَ حَلَقِ اَلضَّيْمِ
و از بندهاى خوارى‌تان رهانيدم، و از حلقه‌هاى ستم جهانيدم

شُكْراً مِنِّي لِلْبِرِّ اَلْقَلِيلِ
تا سپاسى باشد بر نيكى اندك كه از شما ديدم ،

وَ إِطْرَاقاً عَمَّا أَدْرَكَهُ اَلْبَصَرُ
و چشم پوشى از زشتى بسيار كه ديده ديد و به من رسيد

وَ شَهِدَهُ اَلْبَدَنُ مِنَ اَلْمُنْكَرِ اَلْكَثِيرِ

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir