و من خطبة له عليه‌السلام في أوائل خلافته
167 و از خطبه‌هاى آن حضرت است در آغاز خلافت خود

إِنَّ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ أَنْزَلَ كِتَاباً هَادِياً بَيَّنَ فِيهِ اَلْخَيْرَ وَ اَلشَّرَّ
همانا خداى تعالى كتابى راهنما را نازل فرمود و در آن نيك و بد را آشكار نمود

فَخُذُوا نَهْجَ اَلْخَيْرِ تَهْتَدُوا وَ اِصْدِفُوا عَنْ سَمْتِ اَلشَّرِّ تَقْصِدُوا
پس راه خير را بگيريد تا هدايت شويد، و از راه شرّ برگرديد و به راه راست رويد

اَلْفَرَائِضَ اَلْفَرَائِضَ أَدُّوهَا إِلَى اَللَّهِ تُؤَدِّكُمْ إِلَى اَلْجَنَّةِ
واجبها! واجبها! آن را براى خدا به جا آريد كه شما را به بهشت مى‌رساند

إِنَّ اَللَّهَ حَرَّمَ حَرَاماً غَيْرَ مَجْهُولٍ وَ أَحَلَّ حَلاَلاً غَيْرَ مَدْخُولٍ
خدا حرامى را حرام كرده كه ناشناخته نيست، و حلالى را حلال كرده كه از عيب خالى است

وَ فَضَّلَ حُرْمَةَ اَلْمُسْلِمِ عَلَى اَلْحُرَمِ كُلِّهَا وَ شَدَّ بِالْإِخْلاَصِ وَ اَلتَّوْحِيدِ حُقُوقَ اَلْمُسْلِمِينَ فِي مَعَاقِدِهَا
و حرمت مسلمان را از ديگر حرمتها برتر نهاده، و حقوق مسلمان را با اخلاص و يگانه پرستى پيوند داده

فَالْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ اَلْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لاَ يَحِلُّ أَذَى اَلْمُسْلِمِ إِلاَّ بِمَا يَجِبُ
پس مسلمان كسى است كه مسلمان از دست و زبان او آزارى نبيند جز آنكه براى حق بود، و گزند مسلمان روا نيست جز در آنچه واجب شود

بَادِرُوا أَمْرَ اَلْعَامَّةِ وَ خَاصَّةَ أَحَدِكُمْ وَ هُوَ اَلْمَوْتُ
بر چيزى پيشى گيريد كه همگانتان را فراگير است مرگ كه يك يك شما از آن ناگزير است

فَإِنَّ اَلنَّاسَ أَمَامَكُمْ وَ إِنَّ اَلسَّاعَةَ تَحْدُوكُمْ مِنْ خَلْفِكُمْ
همانا مردم پيش روى شمايند و مرگ آنان بر شما آشكار و مرگ از پس، شما را مى‌خواند و شما در چنگال آن گرفتار

تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا فَإِنَّمَا يُنْتَظَرُ بِأَوَّلِكُمْ آخِرُكُمْ
سبكبار باشيد تا برسيد، كه پيش رفتگان بر پايند و پس ماندگان را مى‌پايند .

اِتَّقُوا اَللَّهَ فِي عِبَادِهِ وَ بِلاَدِهِ فَإِنَّكُمْ مَسْئُولُونَ حَتَّى عَنِ اَلْبِقَاعِ وَ اَلْبَهَائِمِ
خدا را! واپاييد در حقّ‌ شهرهاى او و بندگان، كه شما مسئوليد حتّى از سرزمينها و چهارپايان

أَطِيعُوا اَللَّهَ وَ لاَ تَعْصُوهُ وَ إِذَا رَأَيْتُمُ اَلْخَيْرَ فَخُذُوا بِهِ وَ إِذَا رَأَيْتُمُ اَلشَّرَّ فَأَعْرِضُوا عَنْهُ
خدا را فرمان بريد، و او را نافرمانى مكنيد اگر خيرى ديديد آن را دريابيد، و اگر شرّى ديديد روى از آن بتابيد

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir