۵۶ بار خوانده شده
و من كلام له عليه‌السلام ينبه فيه على فضيلته لقبول قوله و أمره و نهيه وَ لَقَدْ عَلِمَ اَلْمُسْتَحْفَظُونَ مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ صلى‌الله‌عليه‌وآله أَنِّي لَمْ أَرُدَّ عَلَى اَللَّهِ وَ لاَ عَلَى رَسُولِهِ سَاعَةً قَطُّ وَ لَقَدْ وَاسَيْتُهُ بِنَفْسِي فِي اَلْمَوَاطِنِ اَلَّتِي تَنْكُصُ فِيهَا اَلْأَبْطَالُ وَ تَتَأَخَّرُ فِيهَا اَلْأَقْدَامُ نَجْدَةً أَكْرَمَنِي اَللَّهُ بِهَا
197 و از خطبه‌هاى آن حضرت است از ياران محمّد (صلّى اللّه عليه و آله) آنان كه گنجور اسرارند و كتاب و سنّت را امانتدار، مى‌دانند كه من، دمى معارض فرمان خدا و رسول او نبودم و به جان خود پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله) را يارى نمودم آنجا كه دليران واپس خزيدند، و گامها برگرديدند. آن دليرى و مردانگيى بود كه خدا به من ارزانى فرمود.
وَ لَقَدْ قُبِضَ رَسُولُ اَللَّهِ صلى‌الله‌عليه‌وآله وَ إِنَّ رَأْسَهُ لَعَلَى صَدْرِي وَ لَقَدْ سَالَتْ نَفْسُهُ فِي كَفِّي فَأَمْرَرْتُهَا عَلَى وَجْهِي وَ لَقَدْ وُلِّيتُ غُسْلَهُ صلى‌الله‌عليه‌وآله وَ اَلْمَلاَئِكَةُ أَعْوَانِي
و رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) جان سپرد حالى كه سر او بر سينۀ من بود. و نفس او در كف من روان شد. آن را بر چهرۀ خويش كشيدم، و شستن او را عهده‌دار گرديدم، و فرشتگان ياور من بودند
فَضَجَّتِ اَلدَّارُ وَ اَلْأَفْنِيَةُ مَلَأٌ يَهْبِطُ وَ مَلَأٌ يَعْرُجُ وَ مَا فَارَقَتْ سَمْعِي هَيْنَمَةٌ مِنْهُمْ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتَّى وَارَيْنَاهُ فِي ضَرِيحِهِ فَمَنْ ذَا أَحَقُّ بِهِ مِنِّي حَيّاً وَ مَيِّتاً
و خانه و پيرامون آن فرياد مى‌كشيد. گروهى فرشته فرود مى‌آمد و گروهى به آسمان مى‌پريد، و بانگ آنان از گوش من نبريد. بر وى درود مى‌گفتند تا او را در خاك نهاديم. پس چه كسى سزاوارتر است بدو از من، چه در زندگى او و چه پس از مردن
فَانْفُذُوا عَلَى بَصَائِرِكُمْ وَ لْتَصْدُقْ نِيَّاتُكُمْ فِي جِهَادِ عَدُوِّكُمْ فَوَالَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ إِنِّي لَعَلَى جَادَّةِ اَلْحَقِّ وَ إِنَّهُمْ لَعَلَى مَزَلَّةِ اَلْبَاطِلِ أَقُولُ مَا تَسْمَعُونَ وَ أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ لِي وَ لَكُمْ
پس با دل بينا به راه افتيد! و نيت خويش را در جهاد با دشمن خود راست بداريد كه به خدايى كه جز او خدايى نيست من به راه حق مى‌روم و آنان بر لغزشگاه باطلند. مى‌شنويد آنچه را مى‌گويم و براى خود و شما از خدا آمرزش مى‌خواهم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
197 و از خطبه‌هاى آن حضرت است از ياران محمّد (صلّى اللّه عليه و آله) آنان كه گنجور اسرارند و كتاب و سنّت را امانتدار، مى‌دانند كه من، دمى معارض فرمان خدا و رسول او نبودم و به جان خود پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله) را يارى نمودم آنجا كه دليران واپس خزيدند، و گامها برگرديدند. آن دليرى و مردانگيى بود كه خدا به من ارزانى فرمود.
وَ لَقَدْ قُبِضَ رَسُولُ اَللَّهِ صلى‌الله‌عليه‌وآله وَ إِنَّ رَأْسَهُ لَعَلَى صَدْرِي وَ لَقَدْ سَالَتْ نَفْسُهُ فِي كَفِّي فَأَمْرَرْتُهَا عَلَى وَجْهِي وَ لَقَدْ وُلِّيتُ غُسْلَهُ صلى‌الله‌عليه‌وآله وَ اَلْمَلاَئِكَةُ أَعْوَانِي
و رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) جان سپرد حالى كه سر او بر سينۀ من بود. و نفس او در كف من روان شد. آن را بر چهرۀ خويش كشيدم، و شستن او را عهده‌دار گرديدم، و فرشتگان ياور من بودند
فَضَجَّتِ اَلدَّارُ وَ اَلْأَفْنِيَةُ مَلَأٌ يَهْبِطُ وَ مَلَأٌ يَعْرُجُ وَ مَا فَارَقَتْ سَمْعِي هَيْنَمَةٌ مِنْهُمْ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتَّى وَارَيْنَاهُ فِي ضَرِيحِهِ فَمَنْ ذَا أَحَقُّ بِهِ مِنِّي حَيّاً وَ مَيِّتاً
و خانه و پيرامون آن فرياد مى‌كشيد. گروهى فرشته فرود مى‌آمد و گروهى به آسمان مى‌پريد، و بانگ آنان از گوش من نبريد. بر وى درود مى‌گفتند تا او را در خاك نهاديم. پس چه كسى سزاوارتر است بدو از من، چه در زندگى او و چه پس از مردن
فَانْفُذُوا عَلَى بَصَائِرِكُمْ وَ لْتَصْدُقْ نِيَّاتُكُمْ فِي جِهَادِ عَدُوِّكُمْ فَوَالَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ إِنِّي لَعَلَى جَادَّةِ اَلْحَقِّ وَ إِنَّهُمْ لَعَلَى مَزَلَّةِ اَلْبَاطِلِ أَقُولُ مَا تَسْمَعُونَ وَ أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ لِي وَ لَكُمْ
پس با دل بينا به راه افتيد! و نيت خويش را در جهاد با دشمن خود راست بداريد كه به خدايى كه جز او خدايى نيست من به راه حق مى‌روم و آنان بر لغزشگاه باطلند. مى‌شنويد آنچه را مى‌گويم و براى خود و شما از خدا آمرزش مى‌خواهم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:هشدار از غفلت زدگى
گوهر بعدی:سفارش به پرهیزکاری و بیان ارزش هاى اسلام قرآن و پیامبرص
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
