و من كلام له عليه‌السلام في ذكر السائرين إلى البصرة لحربه عليه‌السلام
218 و از سخنان آن حضرت است در ذكر كسانى كه براى جنگ او به بصره رفتند

فَقَدِمُوا عَلَى عُمَّالِي وَ خُزَّانِ بَيْتِ اَلْمُسْلِمِينَ اَلَّذِي فِي يَدَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ مِصْرٍ كُلُّهُمْ فِي طَاعَتِي وَ عَلَى بَيْعَتِي
بر كارگذاران و خزانه داران بيت المال مسلمانان كه در فرمان من بودند، و بر مردم شهر كه طاعت و بيعتم مى‌نمودند در آمدند

فَشَتَّتُوا كَلِمَتَهُمْ وَ أَفْسَدُوا عَلَيَّ جَمَاعَتَهُمْ وَ وَثَبُوا عَلَى شِيعَتِي فَقَتَلُوا طَاِئفَةً منْهُمْ غَدْراً وَ طَاِئفَةٌ عَضُّوا عَلَى أَسْيَافِهِمْ فَضَارَبُوا بِهَا حَتَّى لَقُوا اَللَّهَ صَادِقِينَ
آنان را از هم پراكندند و به زيان من ميانشان اختلاف افكندند، و بر شيعيان من تاختند و گروهى از آنان را به نيرنگ طعمۀ مرگ ساختند، و گروهى شمشير را در كف فشردند و به مهاجمان حمله بردند، تا صادقانه در راه خدا جان باختند

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir