هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که از تشبیهات و استعاره‌های زیبا برای توصیف معشوق و احساسات شاعر استفاده می‌کند. در آن از عناصری مانند سیخ مژه، دلهای کبابیده، خون دل عشاق، و دیگر تصاویر شاعرانه برای بیان درد عشق و شوریدگی استفاده شده است. همچنین، اشاره‌ای به مهر علی و مفاهیم عرفانی نیز در آن دیده می‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر و تشبیهات مورد استفاده (مانند 'قاتل درویش' یا 'خون دل عشاق') ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.
شمارهٔ ۱۰۲۰
با سیخ مژه آمده آن یار سرابیده
دارد بر هر سیخ دلهای کبابیده
ترسم که بگیرندش کاین قاتل درویش است
کز خون دل عشاق سر پنجه خضابیده
جز غالیه مویت بر عارض نیکویت
از غالیه کس هرگز بر ماه بتافیده
یک نیمه زرخسارت افتاده برون از زلف
خورشید زشرم او بر چهره سحابیده
تابیده بود گر ماه آبیده بود گرگل
حاشا که بود او را این سنبل تابیده
بر دیر خراب آباد خوش دست برافشانم
یکشب ببرم آئی گر مست و خرابیده
با پرتو او خوش باش در بزم بزن بالی
کز شمع تو در فانوس پروانه حجابیده
از حال دلم چشمت آگاه نخواهد بود
بیداری ما دانند کی مردم خوابیده
شمشیر بکف آمد از ترک نگه مستش
بر قتل که یا رب باز این ترک شتابیده
خوشتر زنوای عشق در پرده نزد ای دل
مطرب که به بزم امشب چنگیده ربابیده
جز مهر علی ما را در دفتر دل نبود
گر کاتب اعمالم صد یار حسابیده
شوق لب شیرینت از خار عسل بارد
زنبور عسل هرگز زینگونه لعابیده
دیباچه اوراقش جز نام نکویت نیست
آشفته اگر در عشق یکعمر کتابیده
دارد بر هر سیخ دلهای کبابیده
ترسم که بگیرندش کاین قاتل درویش است
کز خون دل عشاق سر پنجه خضابیده
جز غالیه مویت بر عارض نیکویت
از غالیه کس هرگز بر ماه بتافیده
یک نیمه زرخسارت افتاده برون از زلف
خورشید زشرم او بر چهره سحابیده
تابیده بود گر ماه آبیده بود گرگل
حاشا که بود او را این سنبل تابیده
بر دیر خراب آباد خوش دست برافشانم
یکشب ببرم آئی گر مست و خرابیده
با پرتو او خوش باش در بزم بزن بالی
کز شمع تو در فانوس پروانه حجابیده
از حال دلم چشمت آگاه نخواهد بود
بیداری ما دانند کی مردم خوابیده
شمشیر بکف آمد از ترک نگه مستش
بر قتل که یا رب باز این ترک شتابیده
خوشتر زنوای عشق در پرده نزد ای دل
مطرب که به بزم امشب چنگیده ربابیده
جز مهر علی ما را در دفتر دل نبود
گر کاتب اعمالم صد یار حسابیده
شوق لب شیرینت از خار عسل بارد
زنبور عسل هرگز زینگونه لعابیده
دیباچه اوراقش جز نام نکویت نیست
آشفته اگر در عشق یکعمر کتابیده
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
