هوش مصنوعی: این شعر از سعدی با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، به توصیف عشق و زیبایی معشوق و تأثیر آن بر عاشق می‌پردازد. در ابیات مختلف، از عناصری مانند طبیعت، اسطوره‌ها و مفاهیم عرفانی برای بیان احساسات استفاده شده است.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۱۲۴۲

طالع سعدی و کوکب کندم مسعودی
از ایازم برسد عاقبت محمودی

یوسف گل بسر تخت سلیمان آمد
از عنادل بشنو زمزمه داودی

خال تو طرفه خلیلی است بگلزار بهشت
آتشین روی تو چندانکه کند نمرودی

عود بر مجمر بی دود نباشد نه خط است
زلف بر مجمر عارض نکند گو عودی

ذقنت به بود از سیب بهشتی الحق
زآنکه هر میوه نشاید که کند امرودی

بندی دام تو و میل رهائی حاشا
زخمی تیر تو را نیست سر بهبودی

تافت از پرتو رخسار تو سر نه آدم
بهر ابلیس همان شد سبب مردودی

پرتو تو سوی بتخانه کشد برهمنان
ورنه بالله که جمادی نکند معبودی

نقش نه گنبد دوار نماند برجا
آتشین آه من ار دوش نکردی دودی

شاید ار کشتی آشفته برد بر ساحل
آنکه خاکی زدرش آمده کوه جودی

حل مشکل بکف اوست که او دست خداست
چه کنی تنگدلی از پی دیر و زودی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.