هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر زیبایی معشوق و تأثیر آن بر عاشقان را توصیف می‌کند. او از تشبیهات مختلف مانند نرگس و گلستان برای توصیف چشم‌های معشوق استفاده می‌کند و اشاره می‌کند که عاشقان از می وصلت او همیشه مست هستند. همچنین، شاعر به مفاهیمی مانند مستی، عشق و زیبایی می‌پردازد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژگان و تشبیهات نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارند تا به درستی درک شوند.
شمارهٔ ۹۶
ایکه چون چشم خوشت نرگس محموری نیست
در گلستان جهان به ز تو منظوری نیست
نقش روی تو چو بر تخته کشد شاگردی
تخته گر بر سر استاد زند دوری نیست
صحبت آراسته شد شمع رخ ساقی کو
زان که در صحبت ما بی رخ او نوری نیست
پیش ما غنچه مستور و گل مست یکیست
نزد صاحب نظران مستی و مستوری نیست
عاشقان از می وصلت همه مستند مدام
بجز از اهلی دل سوخته مخموری نیست
در گلستان جهان به ز تو منظوری نیست
نقش روی تو چو بر تخته کشد شاگردی
تخته گر بر سر استاد زند دوری نیست
صحبت آراسته شد شمع رخ ساقی کو
زان که در صحبت ما بی رخ او نوری نیست
پیش ما غنچه مستور و گل مست یکیست
نزد صاحب نظران مستی و مستوری نیست
عاشقان از می وصلت همه مستند مدام
بجز از اهلی دل سوخته مخموری نیست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
