۱۶۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۷۶

هرکه سوی قبله مقصود رو میآورد
قبله مقصود هم رو سوی او میآورد

در ره طاعت چو اصل حق پرستی شد سجود
ای خوش آنکو سجده بر روی نکو میآورد

روز وصلش زان نگویم حرف هجران کاینحدیث
تلخی آن زهر بازم در گلو میآورد

صد ره از دست غم آن آرزوی جان بخشم
میروم زانکوی و یازم آرزو میآورد

مست من پیش حریفان گر نهد باری سری
ظن مبر اهلی که با کس سر فرو میآورد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.