هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غنایی، توصیفی زیبا از عشق و زیبایی معشوق را ارائه می‌دهد. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند باد صبا، گره گشایی از کار و روزگار، شکفتن گل‌ها و نوبهار، به بیان احساسات خود می‌پردازد. او از نگاه معشوق، زیبایی‌های او و تأثیرات عشق بر زندگی خود سخن می‌گوید و در نهایت به مرگ و بهشت اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند مرگ و عاقبت کار ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.

شمارهٔ ۶۹۳

صبا چو جعد سر زلف یار من بگشود
گره ز کار من و روزگار من بگشود

شکفته اند حریفان چو گل ز هر سویی
مگر به خنده دهان نوبهار من بگشود

کمان حسن که زه کرد در جهان روزی
که ناوکی نه به قصد شکار من بگشود

فغان که گوشه چشمی بمن ز ناز نکرد
بتی که نرگس او در کنار من بگشود

بغیر داغ نکویان نیافت بامن هیچ
اجل چو عاقبه الامر بار من بگشود

هزار بوسه توان زد بدست آن نقاش
که چهره یی بقلم چون نگار من بگشود

گذشت یار چو بر خاک تر بتم اهلی
در بهشت بروی مزار من بگشود
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.