هوش مصنوعی: شاعر در این متن خود را به عنوان فردی ریاکار و متظاهر توصیف می‌کند که در ظاهر عابد و زاهد است، اما در باطن از معنا و حقیقت تهی است. او خود را بت‌پرست و فریبکار می‌داند و با وجود ادعاهای بزرگ، نفس خود را فاسد و گناهکار می‌خواند. شاعر همچنین به فرعون و موسی اشاره می‌کند و خود را در مقام موسی می‌داند که بر فرعون غلبه کرده است. در نهایت، او از درد و رنج خود سخن می‌گوید و دیگران را به پاکی و صفا دعوت می‌کند.
رده سنی: 18+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند ریاکاری، فساد نفس و انتقاد از جامعه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده و نامفهوم باشد.

غزل ۴۳

در میان صومعه سالوس پر دعوی منم
خرقه‌پوش جو فروش خالی از معنی منم

بت‌پرست صورتی در خانهٔ مکر و حیل
با منات و با سواع و لات و با عزی منم

می‌زنم لاف از رجولیت ز بیشرمی ولیک
نفس خود را کرده فاجر چون زن چنگی منم

زیر این دلق کهن فرعون وقتم بیریا
می‌کنم دعوی که بر طور غمش موسی منم

رفتم اندر میکده دیدم مقیمانش ولیک
بت‌پرست اندر میان قوم استثنی منم

سعدیا از درد صافی همچو من شو همچو من
زانکه با می مستحب حضرت مولی منم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۴۲
گوهر بعدی:غزل ۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.