خوشا سپیده‌دمی باشد آنکه بینم باز
رسیده بر سر الله اکبر شیراز

بدیده بار دگر آن بهشت روی زمین
که بار ایمنی آرد نه جور قحط و نیاز

نه لایق ظلماتست بالله این اقلیم
که تختگاه سلیمان بدست و حضرت راز

هزار پیر و ولی بیش باشد اندر وی
که کعبه بر سر ایشان همی کند پرواز

به ذکر و فکر و عبادت به روح شیخ کبیر
به حق روزبهان و به حق پنج نماز

که گوش دار تو این شهر نیکمردان را
ز دست ظالم بد دین و کافر غماز

به حق کعبه و آن کس که کرد کعبه بنا
که دار مردم شیراز در تجمل و ناز

هر آن کسی که کند قصد قبةالاسلام
بریده باد سرش همچو زر و نقره به گاز

که سعدی از حق شیراز روز و شب می‌گفت
که شهرها همه بازند و شهر ما شهباز

«سعدی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir