الهی از کمال پادشاهی
به تخت عزت و تاج الهی

به وحیی کز تو آمد انبیا را
به الهامی که دادی اولیا را

به سوز عاشقان پاک دیده
به حسن گلرخان نورسیده

به آه مردم گمگشته فرزند
به اشک طفل دور از خویش و پیوند

به آب دیده ی یعقوب مظلوم
به سوز سینه ی ایوب معصوم

که اهلی را به نور مصطفی بخش
بدو پروانه ی نور بقا بخش