شادی هر دو جهان از دل غمگین من است
صاف تر ز آینهٔ مهر فلک، کین من است

برهمن، صورت آن بت که تواش می جویی
معنیش نقش خیال دل سنگین من است

دو جهان یک قدح آب نماید به نظر
جام جم نشئه ای از کاسهٔ چوبین من است

سرو درمانده به گل از هوس مصراعم
گل پریشان شدهٔ معنی رنگین من است

نه همین اهل جهان مدح و ثناخوان منند
که ملک با فلکش در پی تحسین من است

گریه و سوز و گداز و دل خرم چون شمع
مذهب و ملت و کیش من و آیین من است

کوه شد ریگ روان تا به کنارم آمد
بحر سیماب، ‌نم موجهٔ تسکین من است

خاطری کز دو جهان کام امیدش نبود
نیست گر هست سعیدا دل مسکین من است