میان مجلس رندان حدیث فردا نیست
بیار باده، که حال زمانه پیدا نیست

مگر بمجلس ما محتسب نیاز آرد
که ناز را نخرند از کسی که زیبا نیست

دگر ز عقل حکایت بعاشقان منویس
برات عقل بدیوان عشق مجرا نیست

بیار باده، که بنیاد عمر بر بادست
بدرد درد بسازیم، اگر مصفا نیست

نگاهدار ادب در طریق عشق و مترس
اگرچه دوست غیورست، بی محابا نیست

اسیر لذت تن مانده ای وگرنه ترا
چه عیشهاست که در ملک جان مهیا نیست؟

ز طعن مردم بیگانه، قاسمی، چه خبر؟
ترا که از غم جانان بخویش پروا نیست

«قاسم انوار»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir