هوش مصنوعی:
این شعر عرفانی از بیدل دهلوی، با زبانی استعاری و پر از کنایه، به موضوعاتی مانند عشق الهی، فنا در معشوق، و جایگاه انسان در هستی می‌پردازد. شاعر با پرسش‌های پی در پی، مخاطب را به تفکر درباره‌ی ذات وجود و عشق فرا می‌خواند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده، درک این شعر را برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌سازد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فنا در معشوق ممکن است برای سنین پایین نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۶۳۳
دلا، ز باده و خم خانه که میپرسی؟
ز چشم و غمزه مستانه که میپرسی؟
هزار خانه برانداخت عشق عالم سوز
درین خرابه تو از خانه که میپرسی؟
گذشت نوبت کیخسرو و فریدون شد
درین دیار تو افسانه که میپرسی؟
تو جان جمله جهانی و شاه موجودات
بجان تو که ز جانانه که میپرسی؟
هزار بحر پر از موج درناب خوشاب
گدای تست، ز دردانه که میپرسی؟
تراست رتبت «سبحانی اعظم الشانی »
ز جعد گیسو و از شانه که میپرسی؟
گذشت قصر جلالت ز سقف عرش مجید
زهی کمال! ز کاشانه که میپرسی؟
تو شمع جانی و جان جهان چو پروانه
درین میانه ز پروانه که میپرسی؟
بپیش قاسم بیدل، که بحر جرعه اوست
ز جام باده و پیمانه که میپرسی؟
ز چشم و غمزه مستانه که میپرسی؟
هزار خانه برانداخت عشق عالم سوز
درین خرابه تو از خانه که میپرسی؟
گذشت نوبت کیخسرو و فریدون شد
درین دیار تو افسانه که میپرسی؟
تو جان جمله جهانی و شاه موجودات
بجان تو که ز جانانه که میپرسی؟
هزار بحر پر از موج درناب خوشاب
گدای تست، ز دردانه که میپرسی؟
تراست رتبت «سبحانی اعظم الشانی »
ز جعد گیسو و از شانه که میپرسی؟
گذشت قصر جلالت ز سقف عرش مجید
زهی کمال! ز کاشانه که میپرسی؟
تو شمع جانی و جان جهان چو پروانه
درین میانه ز پروانه که میپرسی؟
بپیش قاسم بیدل، که بحر جرعه اوست
ز جام باده و پیمانه که میپرسی؟
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
