هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عارفانه بیانگر درد فراق و اشتیاق به معشوق است. شاعر با تصاویر زیبا و استعارههای ظریف، احساسات خود را نسبت به معشوق بیان میکند. او از نگار انگشت، اشک خونین، لب شیرین و دیگر عناصر شعری برای انتقال حس خود استفاده میکند. در پایان نیز به نام حیدر اشاره میکند که میتواند اشارهای به امام علی(ع) باشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و عارفانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعارهها و اشارات عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۵۵ - و له ایضا
به حرف من چو نهاد این زمان نگار انگشت
به اشک دیده ی خونین کنم نگار انگشت
بگفتم از لب شیرین مرا بده کامی
نهاد بر لب شیرین آبدار انگشت
محقق از خط ریحان یار رشک برد
در آن زمان که نویسد خط غبار انگشت
از آن زمان که تو از دست من بدر رفتی
همی گزیم به دندان هزار بار انگشت
اگر چنان که تو با ما بدین نسق باشی
برآوریم ز دستت به زینهار انگشت
چو گویم اشهد ان لا اله الا الله
برآوریم به پیش تو آشکار انگشت
ز حیدر- ای صنم!- ار خرده ای پدید آمد
به حرف او منه- ای سرو گل عذار!- انگشت
به اشک دیده ی خونین کنم نگار انگشت
بگفتم از لب شیرین مرا بده کامی
نهاد بر لب شیرین آبدار انگشت
محقق از خط ریحان یار رشک برد
در آن زمان که نویسد خط غبار انگشت
از آن زمان که تو از دست من بدر رفتی
همی گزیم به دندان هزار بار انگشت
اگر چنان که تو با ما بدین نسق باشی
برآوریم ز دستت به زینهار انگشت
چو گویم اشهد ان لا اله الا الله
برآوریم به پیش تو آشکار انگشت
ز حیدر- ای صنم!- ار خرده ای پدید آمد
به حرف او منه- ای سرو گل عذار!- انگشت
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴ - و له ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶ - مدح شیراز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.