هوش مصنوعی: این متن شعری است که به دعوت به مبارزه و انقلاب علیه ظلم و ستم می‌پردازد. شاعر از توده‌ها می‌خواهد که دست به اقدام بزنند، کاخ ستم را ویران کنند و از اشک و آه دل به انقلاب کامل برسند. همچنین، تأکید بر عشق، فداکاری و از خودگذشتگی در راه هدف دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم انقلابی، مبارزه و فداکاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، برخی تصاویر شاعرانه مانند غرق شدن در خون ممکن است برای مخاطبان جوان تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۷۶

ای توده دست قدرت از آستین برون کن
وین کاخ جور و کین را تا پایه سرنگون کن

از اشک و آه ای دل کی می بری تو حاصل
از انقلاب کامل خود را غریق خون کن

با صد زبان حقگو لب بند از هیاهو
در پنجه غم او خود را چو من زبون کن

چون کوهکن به تمکین بسپار جان شیرین
وز خون خویش رنگین دامان بیستون کن

با فکر بکر عاقل آسان نگشت مشکل
دیوانه وار منزل در وادی جنون کن

در راه عشق یاری باری چو پا گذاری
آن همتی که داری بر خویش رهنمون کن

در انتظار آن گل فریاد کن چو بلبل
آشفته زلف سنبل از اشک لاله گون کن
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.