عشق بی درد ناتمام بود
کز نمک دیگ را طعام بود

نمک این حدیث درد دل است
عشق بی درد دل حرام بود

کشته عشق گرد و سوخته شو
زانکه بی این دو کار خام بود

کشتهٔ عشق را به خون شویند
آب اگر نیست خون تمام بود

کفن عاشقان ز خون سازند
کفنی به ز خون کدام بود

از ازل تا ابد ز مستی عشق
بی قراری علی‌الدوام بود

در ره عاشقان دلی باید
که منزه ز دال و لام بود

نه خریدار نیک و بد باشد
نه گرفتار ننگ و نام بود

سرفرازی و خواجگی نخرد
جملهٔ خلق را غلام بود

نبود تیغش و اگر باشد
با همه خلق در نیام بود

همچو خود بی قرار و مست کند
هر که را پیش او مقام بود

گاه‌گاهی چنین شود عطار
بو که این دولتش مدام بود

«عطار نیشابوری»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir