هوش مصنوعی:
این متن دربارهٔ ناکامی و تلاش بی‌ثمر در رسیدن به خواسته‌ها و آرزوهاست. شاعر بیان می‌کند که برخی افراد با وجود سال‌ها تلاش، به مقصد نمی‌رسند و این ظلمی است که حتی صیادان نیز یکبار به شکار خود نمی‌رسند. همچنین، شاعر از حیرت خود دربارهٔ قافلهٔ اشک و آه می‌گوید که با وجود حرکت، به مقصد نمی‌رسد. در پایان، تأکید می‌کند که نباید از دل غافل شد، چرا که حتی خورشید و ماه نیز در روشنایی آیینهٔ دل نمی‌تابند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از زندگی دارد.
شمارهٔ ۷۳
آنان که در طلب به پی دل نمی رسند
صد سال اگر روند بمنزل نمی رسند
این ظلم دیگرست که صیاد پیشگان
یکبار بر جراحت بسمل نمی رسند
در حیرتم که قافله اشگ و آه من
هر چند می روند بمنزل نمی رسند
غافل ز دل مباش که خورشید و مه طبیب
در روشنی بآئینه دل نمی رسند
صد سال اگر روند بمنزل نمی رسند
این ظلم دیگرست که صیاد پیشگان
یکبار بر جراحت بسمل نمی رسند
در حیرتم که قافله اشگ و آه من
هر چند می روند بمنزل نمی رسند
غافل ز دل مباش که خورشید و مه طبیب
در روشنی بآئینه دل نمی رسند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
